کارخانه بافت و تکمیل پارچه جین کشی

پارچه جین کشی در واقع یکی از پر فروش ترین اقلام پارچه های جنس جین در میان فروشندگان این قبیل منسوجات می باشد.
از کاربردهای متنوع پارچه جین کشی می توان به استفاده گسترده از این قبیل منسوجات در زمینه تولید ژاکت ها، دامن ها، پیراهن های
جنس جین و اما پرکاربردترین آن ها یعنی شلوارهای جینی اشاره کرد.
امروزه یکی از متنوع ترین و مطرح ترین موارد در زمینه تهیه پوشاک صنعت مد می باشد.
صنعت مد همواره مورد توجه افراد بسیاری قرار داشته است‌، ولی امروزه با افزایش استفاده از تکنولوژی های به روز تقلید
و دنبال کردن موارد مطرح در صنفت فشن و مد بسیار مدنظر قرار گرفته است.
جین نیز همیشه جزو مواردی می باشد که در این بخش از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
پارچه های جین همواره جزو چرطرفدارترین منسوجات بشمار می ِآیند.

کاربرد

از موارد پراستفاده از پارچه جین کشی می توان به تولید شلوارها، دامن ها و انواع اقسام پوشیدنی های جنس جین در انواع لباس ها اشاره کرد.
جین جزو معدود پارچه هایی است که به اصطلاح سن و سال نمی شناسد، به طوری که از کودکان تا حتی بزرگسالان می توانند
از این قبیل پوشیدنی ها استفاده کنند.
در میان انبوه پارچه های جینی، نوع پارچه های جینی کشی بسیار پرکاربرد می باشند.
از انواع پارچه جین شلواری در تولید شلوارها و شلوارک ها و دامن های بسیار زیبا و سایر لباس ها استفاده می شود.
جین پارچه ای بادوام و با ماندگاری طولانی مدت می باشد که از الیاف طبیعی و ترکیبی تولید می شوند.
این پارچه ها بسیار قوی و مستحکم هستند، به طوری که با استفاده از روش تار و پود بافته می شوند و در نهایت یک نوار جینی
مورب را تشکیل می دهند.
از پارچه لی کشی برای تهیه لباس، لوازم جانبی، مبلمان، در تدلید شلوار لی کشی، لباس، کلاه، ژاکت، پیراهن، کت و شلوار،
کفش ورزشی از این نوع پارچه استفاده می شود.
از این پارچه همچنین در تهیه کیف، کفش، کمربند، کیف دستی، کوله پشتی استفاده فراوان می شود.
نکته جالب اینجاست که در بعضی وسایل نقلیه نیز از جنس لی روکش صندلی استفاده می شود و اولین بار در سال ۱۹۷۳ این
روش توسط شرکت معروف امریکن موتورز با همکاری شرکت Levis تولید شده بود.

تاریخچه

اگر بخواهیم به تاریخچه پارچه جین شلواری نگاهی بیاندازیم، باید گفت اولین بار ساخت پارچه های جین به اواسط قرن ۱۹
و ایالت متحده باز می گردد.
در آن زمان لباس کارگرانی همچون، معدنچیان و نقشه برداران چندان بادوام و ماندگار نبود.
در سال ۱۸۷۳ نیز یک خیاط از منطقه نوادا که در واقع در ۱۳۰ کیلومتری بخش شمال غربی لاس وگاس در ایالت متحده واقع شده است.
اولین بار به تولید یک جفت شلوار جین پرداخت.
او اولین با طی یک ماجرایی برای ساخت شلوار های جین الهام گرفت.
این ماجرا بدین ترتیب بود که یکی از مشتریان این خیاط حرفه ای از او خواست تا برای همسرش یک شلوار مناسب شغلش بسازد.
شغل همسر وی خرد کردن چوب ها برای انجام امور نجاری بود.
طی این عملیات شخص مورد نظر شلواری لازم داشت تا دوام و ماندگاری بالایی داشته باشد تا در نهایت بتواند بدون آسیب
به شلوار خود به راحتی چوب ها را خرد کند.
این ماجرا سبب شد تا این خیاط ماهر بدنبال ساخت شلواری برود تا بتواند این نیاز را برطرف سازد،
از این رو بدلیل این که وی ظرفیت کافی جهت تولید این پارچه را نداشت این فرصت تجاری را در اختیار شرکتی بنام Levi strauss & co قرار داد.
خود خیاط نیز به عنوان رئیس تولید انبوه جین در ایالت سانفرانسیکو استخدام شد.
در زمان های قدیم در منطقه جنوب شرقی آسیا از این رنگ از برگ های خشک و تخمیر شده درخت Indigofera tinctoria تهیه می شد.
این روش نیز یکی از روش های عمده رنگ ریزی پارچه لی شلواری شده بود که بسیار در سطح جهان مطرح بود.
روش رنگ ریزی نیل در حال حاضر جزو پرکاربرد ترین و ارجع ترین روش هایی است که توسط تولید کنندگان بسیاری مورد استفاده واقع شده است.
گرچه در اصل فرآیند اصلی رنگ ریزی به روش نیلی نشات گرفته از گیاه طبیعی آن بوده است ولی امروزه از روش های مصنوعی
در زمینه تولید پارچه های جینی استفاده می شود.

الیاف

نحوه تولید پارچه های جین کشی بدین صورت می باشد که این پارچه ها ابتدا از الیاف طبیعی و یا ترکیبی تولید می گردند.
ولی در اصل پارچه های جین از الیاف ۱۰۰ درصد پنبه هستند.
الیاف طبیعی به کار برده شده در تولید پارچه جین کشی الیاف پنبه ای می باشند که از چندین مرحله فرآیند تولید عبور می کنند،
تا در نهایت به مرحله تولید پارچه های جین کشی برسند.
فرآیند و مراحلی که الیاف پنبه باید طی کنند تا در نهایت به تولید پارچه های جین کشی برسند،
آنست که ابتدا الیاف طبیعی پنبه برداشت می شود و سپس الیاف پنبه از دانه های گیاه آن جداسازی می گردد
در مرحله بعدی نیز از این الیاف بدست آمده نخ های مناسب برای بافت پارچه های جین به عمل می آید.
در مرحله بعدی نوبت به رنگریزی نخ های به عمل آمده می رسد.
بعد از انجام عملیات رنگریزی، عملیات تصفیه یا سانفوریزاسیون نخ ها صورت می گیرد.
این مرحله برای این هدف انجام می شود که از چروک شدن پارچه های جینی جلوگیری به عمل آید.
عملیات سانفوریزاسیون در واقع عملیاتی است که طی آن برای الیاف طبیعی پنبه و سایر منسوجات ساخته شده
از الیاف طبیعی یا شیمیایی اعمال می گردد.

ویژگی های منحصر بفرد پارچه جین

این فرآیند در واقع جهت جلوگیری از جمع شدگی، کشش و یا تثبیت دوباره بافت پارچه در اولین شستشو صورت می پذیرد.
نخ پارچه جین کشی در واقع از الیاف ۱۰۰ درصد طبیعی پنبه تولید می شوند.
در بعضی از موارد جهت بهبود برخی خواص و ویژگی های پارچه های جینی الیاف مصنوعی با درصد ناچیزی نیز به این پارچه ها افزوده می گردد.
بطور مثال، برخی از نخ های مورد استفاده در تولید پارچه های جین کشی دارای یک جز الاستیک هستند که به محصول نهایی
این قابلیت را می بخشند که پارچه بتواند تا ۳ درصد مانند الیاف مصنوعی اسپندکس کشش پیدا کند.
الیاف مصنوعی اسپندکس یا الاستین نیز دارای خاصیت ارتجاعی بسیار عالی و استثنایی هستند،
از این رو به کار بردن مقدار و درصدی از این مواد در پارجه های جینی سبب می شود تا ظرفیت کششی این پارچه ها حدود ۱۵ درصد افزایش پیدا کند.
در بخش رنگ ریزی روی پارچه جین کشی، دو روش عمده وجود دارد.
یکی از این دو روش رنگ ریزی گوگردی و دیگری نیز رنگ ریزی آبی نیلی اطلاق می گردد.
رنگ ریزی آبی نیلی بدین شرح می باشد که در واقع این روش یک روش سنتی برای بخش رنگ ریزی از دیرباز تا کنون می باشد.
این رنگ شبیه به آبی می باشد که در واقع منشاء اصلی پیدایش و تولید این رنگ، گیاهانی می باشند که در زمره خانواده نیل یا
در زبان لاتین Indigofera قرار دارند.
تنها فرآیندی که از قدیم تاکنون همواره ثابت مانده و هیچگاه دستخوش تغییراتی نشده، آنست که نخ ها در فرآیند رنگ ریزی پارچه جین کشی باید بطور مکرر در مواد اکسیداسیون غوطه ور گردند و هرچه میزان فرورفتگی بیشتر باشد، در نهایت نیز رنگ نیل قوی تر خواهد بود.
روش دوم که رنگ ریزی گوگردی نام داشت نیز، به عنوان رنگ ریزی شناخته می شد که برای ایجاد رنگ های خاص مانند سیاه،
سفید،صورتی و خردلی استفاده می شد.
در این مرحله از تولید شلوار لی کشی نوبت به فرآیند بافندگی می رسد.

 فرآیند بافندگی و تولید پارچه های جین کشی

فرآیند بافندگی نخ بدست آمده از الیاف طبیعی پنبه، به فرم پارچه جین شلواری منتقل می شود.
در اصطلاح فنی، بافندگی فرآیندی است که در آن دو مجموعه نخ در یک زاویه ثابت ۹۰ درجه به هم می پیوندند.
در فرآیند تولید پارچه های لی کشی دو مجموعه نخ وجود دارد. این دو مجموعه نخ هر کدام انواع مختلف وظایف
را به عهده می گیرند.
اولین نخ پود است که در واقع جایی است که نخ از عرض پارچه عبور می کند.
دومین نخ نیز در زیر در بخش زیرین و به سمت پایین می رود و سپس رزوه می شود.
به این مراحل در واقع انتها یا پیچ می گویند و این روش به روش لفاف و پود نیز معروف است.
حال سوال اصلی اینجاست که علاوه بر تولیدی های ایرانی چه کشورهای دیگری جزو برترین تولید کنندگان پارچه های لی کشی می باشند.
در حال حاضر باید گفت که مناطقی از قبیل آمریکای شمالی، ترکیه، هند، پاکستان، برزیل، ایتالیا، چین، بنگلادش، ژاپن و سریلانکا
جزو ۱۰ تولید کننده اصلی و برتر شلوار لی کشی در جهان می باشند.
در خصوص تاثیر مواد اولیه موجود در ساخت شلوارهای لی بر مسائل زیست محیطی باید گفت که جین و در واقع پارچه های
لی جزو منسوجاتی هستند که برپایه پنبه می باشند.
تولید شلوارها و پوشاک جنس لی نیاز به وجود الیاف و مواد طبیعی همچون پنبه دارد.
از طرفی نیز پنبه بدلیل این که به آب زیادی نیاز دارد، به طوری که برای تولید پارچه لی حدودا ۵۷۰۰ لیتر آب لازم است.
آمریکایی ها بطور متوسط سالیانه ۴ شلوار جین می خرند و سالانه حدودا ۳۰۰ میلیون شلوار جین در کشورهایی همچون چین تولید و عرضه می گردد.
در مواقع تهیه مواد اولیه و الیاف طبیعی مورد نیاز در تولید پارجه های جین و لی مستنداتی در خصوص آسیب های زیست محیطی
دیده شده است.
به طوری که اکثر این میزان آسیب ها به رودخانه ها، جوامع، اکوسیستم ها در هند، بنگلادش و چین وارد شده است.
براساس مستندات متتشر شده تقریبا ۷۰ درصد از رودخانه های آسیا توسط ۲.۵ میلیارد گالن فاضلاب ایجاد شده توسط صنایع
نساجی آلوده می گردند.

تاثیرات  زیست محیطی

همچنین این تمام ماجرا نیست بلکه از آسیب های زیست محیطی دیگری که صنایع تولید پارچه های لی به طبیعا وارد می کنند
می توان به بخش رنگریزی و تکمیلی نیز در شهرهای برتر تولید جین در آسیا نیز اشاره کرد.
پنج فلز سنگین به کار رفته در تولید پارچه های لی، فلزهای کادمیم، جیوه، سرب و مس هستند که در ۱۷ نمونه از ۲۱ نمونه آب رسوب کرده اند.
یک موضوع جالب دیگر در خصوص تولید پارچه های لی کشی آنست که ظاهر و شکل پارچه با تقاضا و مد روز مطابقت لازم داشته باشد.
به طور مثال یکی از طرح های مطرح امروزی از شلوارهای لی کشی وجود طرح های اصطلاحا سنگ شور روی این قبیل منسوجات می باشد.
در زبان لاتین اصطلاحا این روش به denim sand blasting نیز مشهور است، که بسیار مورد توجه فروشندگان قرار گرفته است.
یکی از نکات مهم در این زمینه آنست که برای ایجاد روش سنگ شور کردن پارچه جین شلواری، از موادی استفاده می شود
که برای سلامت کارگرانی که این روش را پیاده می کنند مضر می باشد.